Sembuh
Ik verlang naar een land
dat ik niet ruiken kan
waarvan ik niet weet
hoe vochtig de lucht voelt
als je uit het vliegtuig stapt
Ik weet niet hoe het er klinkt
kan niet ophalen wat overheerst
in de straten
ken alleen plaatjes uit fotoboeken
en het internet
Soms zoek ik iets levendigs bij
alle verhalen
ik verplaats me via streetview
slide door de straten
tot ik niet meer verder kan
Keputren
ligt tegen een oerwoud aan
je kunt de bergen zien waar de panters vandaan
ze vertelden dat daar, apen jongensstreken
in hun nek beten
En over de slangen in huis
waar nu alleen nog vellen
van zijn overgebleven
in de kist meegenomen naar hier
jeugd souvenir
Ik verlang naar een plek
waar ze hem nog kennen
niet de mensen maar het water
niet de modder die overspoelde maar het gras
de aarde waar zijn essentie ligt opgeslagen
Ik zou willen dat ik er was
zoals mijn broertje en de rest van de familie al geweest
ik voel het in m’n spieren
het tikt in m’n geest
ik mis iets
Ik mis iets dat groter is dan mijn vader alleen
en ik heb gehoord van zij die terug zijn gegaan
hoe het is om te landen bij zonsondergang
over tranen die stromen
terwijl je nog in het vliegtuig zit
En ik weet dat het zo is
want ik zie het voor me
en ik voel het in m’n dromen
ik wil thuis komen
Toen ik klein was telde ik tot tien
en dan was ik even daar, met hem
satu, dua, tiga, empat,
lima, enam, tujuh, delapan,
sembilan, sepuluh
Ik zeg het op z’n Nederlands
want ik ben nooit verder gekomen
maar het behoeft maar het horen van een accent op straat
ik hoef maar de toko in te gaan of opa’s boek open te slaan
en ik ben weg
vaders land
geboortegrond
selamat datang.