Nieuwjaarsgedicht

Wurggreep

Het jaar was een bezitterige vriend
Geen restaurants, maar elke avond
samen op de bank. Geen voetbal
geen vakantie, geen feestjes of vriendinnen.
Alleen maar elke avond samen zitten.
Hij liet me niet meer naar mijn werk gaan
opdat ik geen collega’s zag
en op het laatst besloot hij dat ik
toch nog teveel mensen zag.

Het jaar en ik gaan uit elkaar.
Hij had ooit wel zijn charmes
maar kijk, zo’n wurggreep
werkt algauw verlammend.
Laat die nachtkaars maar verbranden!
Ik probeer het met een ander
die me wel de ruimte geeft
om te voelen om te ruiken
om te proeven dat ik leef.